Uit de webgalerie: de keuze van Hilde Overbergh
Hilde Overbergh maakt schilderijen en installaties. Op 26 april organiseren we een bezoek aan haar atelier in Leuven. We vroegen Hilde om een kijkje te nemen in galerie op beeld.be en op zoek te gaan naar beelden die haar raken. Ze koos voor werken van Naomi Kerkhove en Greet Vandepitte.
GREET VANDEPITTE
Karton, lino, gouache
vrije grafiek, 17 x 24 cm
Ik ben geïnteresseerd in verpakkingsmateriaal. Ik verzamel al een hele tijd verpakkingen. Opengeplooid leveren ze interessante vormen op. Ze zijn een mooi vertrekpunt om te experimenteren. Ik knip stukken uit of af, voeg andere vormen toe, bedruk ze met houtsnede of beschilder ze met gouache.
Het werk dat Hilde koos, maakt deel uit van een reeks waar ik tussen 2013 tot 2015 aan werkte. Ook dit werk vertrekt van een verpakking. Ik gaf die verder vorm door met het contrast te spelen tussen de strenge zwarte cirkel in lino en het speelse van de penseelstreken in gouache.
Ik heb lang figuratief gewerkt, tot ik het werk van Sol Lewitt ontdekte. Ik vind zijn vormentaal en zijn gebruik van lijnen en kleuren heel boeiend. Via zijn werk ontdekte ik ook de fragiele vormen in de aquarellen van Suzan Frecon en vond ik inspiratie bij kunstenaars als Vera Molnar, Agnes Martin en Marc Rothko en architecten zoals Kengo Kuma en Rem Koolhaas.
Ik studeerde Toegepaste Grafiek en Publiciteit en besloot tien jaar later de draad opnieuw op te pakken. Ik volgde opleidingen Modeltekenen, Vrije Grafiek en Litho aan de Academies van Leuven en Etterbeek. Daarna kocht ik een pers en ben nu voornamelijk in mijn eigen atelier aan het werk.
Hilde Overbergh:
Dit werk sprak me meteen aan. Ik hou ervan dat Greet er voor koos om te werken op een open geplooide doos als drager. De vorm die ontstaat na het openvouwen, draagt bij tot een verrassend eindresultaat. De vouwen en de uitsnijdingen geven het werk een ruimtelijk karakter. De uitsnijdingen betrekken de muur met het werk zelf. Het spel dat ontstaat tussen de vlot en los geschilderde roodbruine achtergrond en de strak grafisch donkere cirkelvorm zorgt voor dieptewerking.
NAOMI KERKHOVE
De wereld op hoofdstand
assemblage, installatiekunst, mediakunst, textiel
60 x 40 x 30 cm
In mijn installaties schep ik een poëtische miniatuurwereld waarin verwondering centraal staat. De afgelopen jaren ben ik vaak in de weer geweest met mijn naaimachine. Ik bouwde installaties, volledig vervaardigd uit wit textiel met zwarte geborduurde tekeningen.
Dit werk is een mooie samenvatting van mijn zwart-witte stijl, die me laat dansen tussen beeldende kunst, textiel, film en performance. Het werk stond enkele weken buiten, in een mooi landschap.
Mijn fascinatie voor beweging en kunnen bewegen is vaak een startpunt voor het maken van poppen en abstracter werk. Deze assemblage is de eerste van een reeks oases, die eindeloos kunnen blijven bewegen. In het werk zit een motortje die mijn geborduurde miniatuurwereld laat bewegen. Een transportbandje laat de wereld letterlijk ondersteboven draaien. Ik vind het fijn om de techniek zichtbaar te laten voor de toeschouwer. Zo krijg je als kijker een blik op het kluwen achter de schoonheid.
Ik voel een sterke verwantschap met film en figurentheater. De poppenspeler heeft de zaal verlaten en de wereld die achterblijft komt vanzelf weer tot leven: daar komt mijn beeldend werk tot stand. Ik put inspiratie uit films waar attributen in bordkarton een denkbeeldig leven leiden. Ik ben ook erg geïnteresseerd in de schoonheid die imperfecties te bieden hebben.
Ik voel me aangetrokken tot de schoonheid en de rauwheid van het leven, tot de tragiek en de eenzaamheid van de mens. Kunstenaars als William Kentridge, Olafur Eliasson, Eric De Volder, Francis Alÿs en Frida Khalo zijn lichtende voorbeelden. Ze hebben allemaal de vaardigheid om, met heel weinig, ongelooflijke beelden neer te zetten.
Hilde Overbergh:
Hoe mooi, deze titel: een ode aan het ondersteboven hangen’! We zouden allemaal af en toe de wereld eens vanuit een omgekeerde blik kunnen bekijken. Het zou misschien nieuwe perspectieven bieden. De keuze van het zwart-wit ruitjesmotief staat in sterk contrast met de natuur in de omgeving. Maar het gaat er, door de vormgeving net wel een relatie mee aan. Het ruimtelijk karakter, de omstikte vormen, de herinnering aan een zomers tafelmoment zorgen voor een verrassend beeld: een aan elkaar gestikte wereld waarin je weg kan dromen.
ONTDEK MEER WERKEN OP BEELD.BE
