Katrien De Blauwer: fotograaf zonder camera
Nog tot 9 februari kan je in het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam naar de expo 'Attack' van Katrien De Blauwer gaan kijken. Ze maakt fotocollages vertrekkend van oude magazines. Katrien doorknipt foto’s die ze daarna op gevoel combineert, waardoor nieuwe beelden ontstaan.
Rendez-vous 11- 2013 © Katrien De Blauwer, courtesy galerie Les Filles du Calvaire
Katrien, je maakt fotocollages vertrekkend van oude magazines. Wat brengt je tot deze techniek?
Ik weet niet of je mijn werk echt collage kan noemen. Ik gebruik misschien wel de techniek, maar waar het bij collages dikwijls gaat om een nieuwe realiteit te creëren (ik denk hierbij steeds aan surrealisme), ga ik eerder stukken van een foto weghalen en alleen het essentiële bewaren en dat combineren met een techniek die doet denken aan foto- of filmmontage. Het weglaten is eigenlijk het belangrijkste: dat wat je niet ziet, maar wel veronderstelt. Wat ik doe, moet uit mijn innerlijk komen. Het is een zoektocht naar vrouwelijkheid, seksualiteit, verlangen, liefde... en het moet vooral spontaan, onbewust gebeuren. Ik ben geen collagist... en ook geen fotograaf. Misschien zou je kunnen zeggen: fotograaf zonder camera.”
Wat vind je essentieel in je werk?
Het obsessieve, de behoefte en de noodzaak om deze werken te maken. Ik zie het niet als een bron van vreugde, maar meer als een neurotische daad. Ik ben altijd bezig met mijn werk. Ook als ik lees, naar muziek luister of naar een film kijk, is het proces van creëren altijd op de achtergrond aanwezig. Onlangs las ik een fragment uit de memoires van Ingmar Bergman, dat naar mijn gevoel op mezelf van toepassing kan zijn:
‘I have always worked; it's like a tidal wave that engulfs the landscape of your soul. It is good because it takes away much. It cleans. If I hadn't always been working, I would have gone mad.’
Mijn werk is letterlijk een uitdrukking van mijn emoties. Ik ben me ervan bewust dat het vrij zware thema's kunnen zijn, die mensen vaak ontroeren. Ik hoop dat de kijker een eigen verhaal in de beelden ziet en er troost in vindt.
Scenes 213 – 2017
When I Was a Boy 9-2017 © Katrien De Blauwer, courtesy galerie Les Filles du Calvaire
Wat betekent een expo in het Nederlands Fotomuseum voor jou? Je komt nog niet zo heel lang naar buiten met je werk.
Het is de eerste keer dat ik een museumshow van dit formaat heb. Het is een erkenning, die me natuurlijk voldoening geeft. De expo toont een overzicht van mijn werk uit verschillende periodes, maar het is zeker niet chronologisch opgedeeld. Het was voor mijzelf een heel interessant en leerzaam proces om de werken te kiezen, omdat het over werken van een periode van twintig jaar gaat. Dat was geen gemakkelijke opdracht en ik wou er zeker van zijn dat de belangrijkste, meest iconische werken in de selectie terechtkwamen. Het is ook de eerste keer dat ik zoveel (30) van mijn notebooks samen toon. Zij vormen een belangrijk onderdeel van mijn werk. Voor mij is de expo een terugblik op verschillende periodes en fragmenten van een leven.
Loin 79 – 2016 © Katrien De Blauwer, courtesy galerie Les Filles du Calvaire
