De invloed van A paper / A day (deel 4)
Morgen gaat de voorlaatste dag van A paper / A day in. We pinken nu al een traan weg: onze dagen zullen minder kleurrijk zijn zonder de stroom tekeningen die ons dagelijks overspoelen. Maar we voelen dat de tekengewoonte een stevige boost heeft gekregen, en daar juichen we om. Zo getuigen ook deze tekenaars, die dagelijks deelnamen (én tot favoriet van een van de curatoren bekroond werden).
Marthe Verhoest
A paper / A day viel voor mij eigenlijk op het juiste moment. Ik ben namelijk net afgestudeerd als Master in Illustratie aan KASK. Na een heel jaar extreem hard werken aan een project dat me voor een jaar lang domineerde, viel er een soort van kille stilte over me heen. Eentje waar ik ook gemakkelijk in zou kunnen komen vast te zitten. Dus na een maandje nauwelijks een pen aangeraakt te hebben, heeft mijn vriend (ook een tekenaar) me uitgedaagd samen de tekenchallenge aan te gaan. De stilte werd doorbroken. ZALIG.
Hoe voelt het om je werk te delen met een (ruim) publiek?
Ik ben wel vaak bezig met het publiek en hoe leesbaar mijn werk is voor een publiek. Maar op Instagram is dit helemaal anders. De tekening wordt in een andere omgeving geplaatst dan ik gewend ben. Ik moet instagram nog leren gebruiken als een muur waar ik mijn werk in ophang. En ik moet leren de likes minder belangrijk te achten.
Waar haal je dagelijks je inspiratie?
Meestal komt mijn inspiratie (lekker cliché) als ik onder de douche sta (lekker cliché) of ik alweer niet goed kan slapen. Vaak ook tijdens die dode tussenmomenten, zoals bijvoorbeeld in de rij van de supermarkt of wanneer ik in de trein zit, frieten afhaal... Ik ga vaak op zoek naar ‘identiteiten' die in conversatie gaan met elkaar, al dan niet twee in eenzelfde lichaam. Of de clash tussen een persoon met conventie of tijd.
Ontdekte je nieuwe dingen door A paper / A day?
Ik heb veel nieuwe artiesten leren kennen via APAD en het is fijn om te zien via de website hoeveel mensen mee genieten van de fun die tekenen kan zijn.
Marthe's tekening werd op 13 oktober gekozen door Danny Van de Genachte.
Mieke Mertens Teken je door A paper / A day meer dan anders? Ja. Ik vond het een uitdaging om aan de challenge deel te nemen en legde mezelf op om dagelijks een tekening te posten. Dat was niet altijd evident. Eén keer is het me niet gelukt. De combinatie met werk en een gezin was soms moeilijk. Intussen is het een vast onderdeel van de dag geworden, een moment voor mezelf. Na die drie weken voel ik me zelfs wat zenuwachtig als ik nog niet heb kunnen ventileren op papier. Ik beleef mijn dag nu anders. Bij wat ik zie of meemaak krijg ik de laatste dagen spontaan binnenpretjes omdat ik al weet hoe ik het zal tekenen. Het maakt me alerter en dat is fijn.
Hoe voelt het om je werk te delen met een (ruim) publiek? Het dagelijks posten is nieuw voor me. Ik heb mijn Instagram-profiel opgestart omdat ik merkte dat dit de ideale manier is om reclame te maken, maar eigenlijk zit het niet in mijn karakter om dat te doen. Ik ben eerder bescheiden en niet zo zelfzeker. En ik leg de lat misschien wat te hoog voor mezelf. Soms ben ik zo kritisch over wat ik maak, dat ik wekenlang niets post. Door de uitdaging aan te gaan om dagelijks een tekening te publiceren had ik minder tijd om na te denken en werkte ik veel impulsiever. Mijn zelfvertrouwen is daardoor zeker gegroeid.
Waar haal je dagelijks je inspiratie?
De onderwerpen van mijn tekeningen haalde ik altijd vanuit een beleving of vanuit de emotie van de dag. Een weerspiegeling van mijn dagelijkse doen, binnenpretjes, of bedenkingen bij krantenartikels. Het materiaal en de ondergrond koos ik impulsief, wat in mijn bereik lag. Aanvankelijk startte ik met werkjes waar heel veel oranje in voorkwam, om de simpele reden dat de zwarte en oranje balpen toevallig in mijn handtas zaten en dat mooi contrasteerde. Ik tekende voordien al graag spontaan op rekeningafschriften en zette dat gewoon verder. Bij de opkuis in huis vond ik een oud raadselboekje van Jommeke en gebruikte ik een aantal pagina’s om het oude vrouwtje en het wakkere meisje te tekenen. Het gebruik van washitape is heel toevallig gekomen, omdat ik mijn oranje balpen had achtergelaten thuis. Ik vond nog wat oranje tape in mijn rugzak, om kleur te geven aan het werkje “treinrit=rustpunt”. Het resultaat beviel me zo en ik zag zo veel mogelijkheden met die tape, dat ik de dag erna een lading veelkleurige plakband kocht. De portretten maakte ik op een moment dat ik doordrongen was van het gevoel van blijdschap en geluk met mijn kroost. De tape en de balpen waren ideaal om het niet te melig te maken.
Bekijk je de andere tekeningen op de website van A paper / A day?
Zeker en vast. Meerdere keren per dag. Het is heel fijn om te zien hoe anderen evolueren, herkenbaar zijn. Ik vind het ook leuk om na te gaan welke tekeningen populair blijven, hoe verschillend ze ook zijn van elkaar. Het doet me zo enorm deugd om in een vijver te zwemmen waar alle vissen dezelfde drive hebben. En het is heel fijn om te zien dat het echte handwerk nog bestaat, dat niet alle illustraties computerwerk geworden zijn.
Ontdekte je nieuwe dingen door A paper / A day? Voor mij persoonlijk heeft het mijn stijl en denkwijze een boost gegeven. Ik ontdekte vooral dat ik de beste werkjes maak als ik niet te veel kan nadenken, als het puur vanuit mezelf komt. De wereld van de washitape ging voor me open. Ik heb me voorgenomen om na oktober door te gaan op het elan en regelmatig impulsieve tekeningen te maken.
Deze tekening van Mieke werd op 21 oktober gekozen door Chris Perdieus. Waarom trok die haar aan?
