Uit de webgalerie: Andreas Valkenborgh
We vroegen acteur en theatermaker Josse De Pauw om te grasduinen in de webgalerie op www.kunstwerkt.be. Hij trof er werken aan van Dominique Valcke en Andreas Valkenborgh die hem erg bevielen. Hier vertelt Andreas over zijn werk.
Ik ben een 72-jarige kunstenaar, weliswaar met een kleine 'k', die in zijn schilderwerk zijn eigen weg gaat, wars van alle conventies in de hedendaagse kunstwereld. Vaak zie ik daar figuren krampachtig naar de gunst van het publiek dingen.
Eerlijkheid, authenticiteit, verwondering, gevoeligheid en maatschappelijke betrokkenheid zijn de funderingen van mijn werk. Daarnaast ben ik ook gefascineerd door thema’s als ouderdom, verval en het ruwe, ongepolijste. Ik heb op zolder een driehonderdtal werken staan, waaronder vele abstracten, maar ook een aantal reeksen.
Stoelendans
olieverf
120 x 80 cm
Schilderen en kunst zijn voor mij belangrijke ingrediënten die mijn leven kruiden en zin geven. Een steeds zwaarder wordende rugzak met gezondheidsperikelen heeft er voor gezorgd dat ik, eerder dan verwacht, uit noodzaak mijn job als leraar plastische opvoeding en esthetica in het middelbaar onderwijs heb moeten ruilen voor pensionering. Gelukkig ben ik toen aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Heusden-Zolder, in kasteel Meylandt, gaan schilderen. Dat was ongeveer elf jaar geleden.
Voor 'Stoelendans' vond ik inspiratie in de politieke wereld, waarin omstreeks juli 2016 een echte stoelendans gaande was.
JOSSE DE PAUW: Als ik een land was, dan stond er in mijn vlag een stoel. Valkenborgh heeft hier het wezen van de stoel geraakt. Zo zijn ze, stoelen. Na sluitingstijd of de ochtend na een feestje - als er even niemand op ze zit - dansen ze zelf. Weinigen weten dat. Het werk is een mooie ode aan mijn geliefde meubel. Het zou mijn vlag kunnen zijn.
