Spookkantoren en extravagante bouwsels
Nog tot en met einde juni kan je in Kanal in Brussel naar een tros nieuwe expo’s. Daarna gaan de poorten van de voormalige Citroëngarage dicht voor de ombouw tot een nieuwe, hopelijk heel relevante, culturele instelling. Onze tip: plan vóór het zover is nog een bezoek: de opstelling van kunstwerken, vaak uit de collectie van Centre Pomidou, in de voormalige ateliers en lokalen van het indrukwekkende gebouw levert een bijzondere ervaring op.
Heb je geen tijd voor een volledige rondgang langs de hele rits nieuwe expo’s, trek dan zeker wat tijd uit voor twee bijzondere opstellingen: ‘Spookkantoren’ leidt je rond in denkbeeldige werkruimten vol opmerkelijk design, in ‘Miscellaneous Folies’ ontdek je extravagante architecturale constructies.
Links: werk van Larry Bell en Dan Falavin / Rechts: Haegue Yang
Eerst kort even dit:
De tentoonstelling ‘Eenvoudige constructies’ toont hoe het idee van bouwen deel uitmaakt van moderne beeldhouwkunst. Beeldhouwers focussen met hun beelden op het tonen van de structuren en het materiaal. Vaak vertrekken ze daarbij van wiskundige formules. Aanhangers van minimal art, zoals Carl Andre en Dan Flavin maken sculpturen met als enige doel te tonen dat ze niets verbergen. Haegue Yangs mooie installatie, samengesteld uit 166 jaloezieën, geeft aan dat die ideeën ook in hedendaagse kunst verder leven.
‘The Super-8 Trilogy’ toont experimentele films van Ericka Beckman, gepresenteerd als installatie in een speelse, gekleurde omgeving, bezaaid met decorstukken.
Voor ‘As Seen’ dook Philippe De Gobert in de archieven van het CIVA (Stichting voor Architectuur) en pikte er foto’s uit van gebouwen die dateren uit dezelfde periode als de Citroëngarage, allemaal gebouwd tussen 1927 en 1941.
‘Spookkantoren’, de meest verrassende nieuwe expo, speelt zich af in de voormalige administratieve kantoren van de Citroëngarage. Je krijgt er designobjecten uit de collectie van Centre Pompidou en ADAM - Brussels Design Museum te zien. De opstelling is bijzonder: werken van 70 designers vormen er tableaus in fictieve kantoorruimtes, zoals de IT-room, Coworking of het Vakbondslokaal. In de computerzaal doen IBM-computers van Eliot Noyes en Olivetti van Ettore Sottsass nostalgisch terugblikken op een vroeg elektronisch tijdperk. In het Salon van de Voorzitter neemt de baas blijkbaar vooral plaats in de Safari bank van Archizoom. De opstelling met nog andere fauteuils en protserige objecten tast de grenzen van de goede smaak af. In het Kantoor van de Medewerkers beland je midden een collectie brieven uit de archieven van de Bibliothèque Kandinsky. Centraal in de ruimte eist een bijzondere installatie van Pieke Bergmans de aandacht op. Het is een uitvergrote versie van een nachtlampje op een tafeltje, met een twist à la Salvador Dali: we zien de lamp in de overgang van vaste naar vloeibare vorm.
Ook ‘Miscellaneous Folies’ levert een verrassende ontdekkingstocht op, ditmaal langs bijzondere uitingen van architectuur. De folies zijn in deze expo allerlei constructies die experimenteren met stijlen, ambachten, theorieën. Denk aan figuren als tempels, ruïnes of grotten. Die laten je op hun heel eigen manier naar architectuur en haar relatie tot het landschap kijken. In de 18e eeuw vormden deze folies in tuinen en parken van aristocraten een microkosmos. Hun hedendaagse versies zijn ‘sexy bouwwerkjes waar geen loodgieter aan te pas komt’ (B.J. Archer). Ze komen zonder veel planning tot stand en laten je en blik werpen op alternatieve mogelijkheden om de wereld met haar fragiele ecologie leefbaar te houden.
Foto: Veerle Vercauteren
