Exposeren, maar dan anders: K1-WARP
Je maakt kunst en wil je creaties ook tonen. Dan kan je de deuren van je atelier openzetten, je kans wagen bij een galerie of op een andere manier een plaats zoeken in het expocircuit. Er zijn ook heel wat interessante alternatieven. De K1-vitrine van Kunstenplatform WARP is er zo één.
Sinds april 2017 heeft Sint-Niklaas er een opmerkelijke nieuwe expositieruimte bij. K1 is een kijkbox in een vitrine. Elke maand krijgt een kunstenaar er een solo-expo. Maar exposeren in een vitrine, hoe pak je dat aan? We vroegen het aan WARP-medewerkers Stef Van Bellingen en Laureline Soubry.
Naast het WARP-huis, pal in het centrum van Sint-Niklaas beschikken we over een vitrine. We maakten er een kijkbox in, met afmetingen: 220 cm (H) x 107 cm (B) x 100 cm (D). ’s Avonds is de etalage verlicht en is het een lichtbaken in de straat. Er is veel passage van voetgangers en fietsers. Het is een heel laagdrempelige manier om ook mensen met eventuele koudwatervrees voor kunst nieuw beeldend werk te tonen.
We zien deze mini-exporuimte als een ideaal podium voor kunstenaars die klaar zijn voor een artistieke carrière, maar nog een opstapje nodig hebben. Voor heel wat onder hen is het de eerste keer dat ze een solotentoonstelling brengen. Exposeren in de box daagt hen uit om na te denken over welk concept binnen deze context het best zal werken, hoe ze hun werk hierin moeten presenteren, met welke technische aspecten ze rekening moeten houden (zoals afmetingen, fragiliteit of kijkperspectief). Ze leren inschatten hoe ze snel en efficiënt hun werk moeten opbouwen, hoe ze het werk kunnen promoten, hoe een opening in elkaar zit en welke contacten ze daar kunnen uitbouwen. Kortom: alle facetten van een 'grote' tentoonstelling zitten gebald in K1.
WARP organiseert portfoliodagen of Artist Villages waarbij we kunstenaars ontmoeten en van uitgebreide feedback voorzien. Vaak groeien daar latere samenwerkingen uit. Ook met de kunstenaars die we selecteren voor K1 willen we graag een samenwerking met toekomstmogelijkheden aangaan.
We werken met een open call waarbij we vragen om een concreet voorstel in te dienen. We laten alle media toe. Een professionele jury toetst de voorstellen op hun artistieke kwaliteit en de groeimogelijkheden voor de kunstenaar binnen zijn of haar oeuvre. Maar het is ook van belang of het voorstel praktische haalbaar is en of het werk tot zijn recht zal komen in een ruimte zoals K1.
Sarah De Vos
Na een superboeiende portfoliodag bleef ik het programma van WARP volgen. Ik ontdekte dat de K1-vitrine een mooie mogelijkheid bood om mijn onderzoek naar de églomisé-techniek (waarbij ik werk op de achterkant van glas) toe te passen op een venster, een vitrine. Wat me aansprak was het formaat van het venster en de afgesloten ruimte. Mijn canvas had hierdoor een beperkte oppervlakte en ik kon de ruimte erachter gebruiken om een totaalinstallatie te maken.
In mijn atelier maakte ik een schilderij waar ik inzoom op het portret van het naakte model in ‘Le déjeuner sur l’herbe’ van Manet. De olieverf op hout is overgoten met een epoxy laag en geeft het idee dat je naar een Ipad-achtig scherm kijkt waar je hebt ingezoomd op het schilderij. Dit werk plaatste ik tegen de grond in de vitrine en ik schilderde een reproductie hiervan rechtstreeks op het vensterraam. Zo ontstonden verschillende niveaus van representatie en van reflectie.
Een schilderij maken in situ had wel een impact op mijn manier van werken. Ik had niet de
belichting en ruimte die ik gewoon was en de beperkte tijd (1 dag opbouw) bracht mij wel uit
mijn comfortzone. Ik was blij met de foto’s van Paul De Malsche die goed heeft vastgelegd waar het onderzoek voor mij over ging.
Eline Koklenberg
Ik toonde werk via mijn alter ego, The Painting Housewife. Het is een knipoog naar het alledaagse leven en een sneer naar de elitaire kunstwereld. In de vitrine maakte ik een huiselijke installatie, met een recent drieluik en wat ouder werk. Op de opening was ik gekleed als een typische huisvrouw, met schort, doekje in het haar en gele handschoenen. Cake en koekjes waren ook van de partij en iedereen kreeg een kleine tekening mee.Mijn alter ego, The Painting Housewife loopt niet warm voor de prestatiemaatschappij, waar alles draait om beter worden en jezelf voortdurend te overstijgen. Je kan ook huisvrouw/man zijn en plezier hebben in wat je maakt, zonder druk van buitenaf. In deze rol maak ik graag klein werk op allerlei recyclagemateriaal. Of ik ga voor het experiment. Zo maakte ik vorige zomer een fietstocht, waarbij ik bewust alleen maar door dorpjes reed. De mensen met wie ik sprak waren heel gewoon en meestal tevreden met een tekeningetje. In ruil kreeg ik een euro of wat voedsel. Het leverde me heel wat voldoening op en is zeker voor herhaling vatbaar.
Sinds 27 mei kan je het werk van Hussein Shabeeb bezichtigen. Hij stelt met 'De nieuwkomers' een aantal keramische beelden tentoon, verwijzend naar zijn persoonlijke doortocht van Irak naar België. In de inkomhal van WARP wordt zijn fotoproject 'Eva, gelijk aan of minder dan de helft?' getoond.
Een volgende selectieronde voor K1 vindt begin 2019 plaats. Dus, geïnteresseerde kunstenaars: nog even geduld!
Foto's: © Paul De Malsche
