Uit de webgalerie: Bram Antheunis en Bruno Van Dycke
Uit zijn selectie van 20 werken uit de webgalerie op www.kunstwerkt.be pikte Philippe Van Cauteren er 2 werken uit die we paginagroot in het middenkatern van Kunstletters voorstellen: ‘team spirit’ van Bram Antheunis en ‘Stenen’ van Bruno Van Dycke.
BRAM ANTHEUNIS
TEAM SPIRIT
Collage, 30 x 40 cm
Bram over zijn werk:
Meestal neem ik mijn verzameling gevonden voorwerpen en oude magazines als vertrekpunt voor mijn werken. Door, bijna zoals met puzzelstukken, met beelden te spelen en ze telkens opnieuw te combineren of te kruisen, krijgen ze een nieuwe betekenis en ontstaat er langzaam een verhaal.
Voor 'team spirit' lagen het concept en de titel al wel klaar. Het is een werk uit een serie van 8 collages. Die maakte ik op vraag van het Vlaams Agentschap Jongerenwelzijn, waar ik werk. De opdracht was om de 'waarden' van de organisatie in beelden te gieten. De bedoeling van de reeks is voornamelijk dat elk beeld op zich kan staan, herkenbaar aanvoelt en toch vragen oproept.
Op artistiek vlak ben ik een gepassioneerd liefhebber, met een grote goesting om diverse stijlen en materialen uit te proberen. Toch ligt mijn hart vooral bij het maken van collages en assemblages, vaak gekruid met een snufje surrealisme, melancholie en nostalgie. Ik verzamel en documenteer, manipuleer en reconstrueer gevonden, anonieme voorwerpen tot nieuwe, onbestaande herinneringen.
Ik heb nog geen kunstopleiding gevolgd, wat allicht ook mijn voorkeur voor collages en assemblages verklaart. Maar dat gebrek aan opleiding probeer ik te compenseren met een grote interesse voor andere kunstenaars. Momenteel ben ik in het bijzonder fan van enkele jonge Belgische kunstenaars zoals Sammy Slabbinck, Jasper Rigole, Kevin Vanwonterghem of Bruno V. Roels. Ik richtte enkele jaren geleden met enkele andere creatievelingen het kunstcollectief //assemblage op. Het is een broedplaats waar we elkaar blijven uitdagen en inspireren. En een platform om op regelmatige basis zowel eigen werk als dat van anderen te presenteren.
Philippe Van Cauteren:
Collages maken is een bijzondere discipline. Bram Antheunis maakt hier een beeld waar de menselijke figuur gevat lijkt in een korf van vogels. Het spel van verhoudingen, diepte en afstand en de wisselwerking tussen de vogels en de vrouw, maken van deze collage een spannend, intrigerend beeld. Het werk laat zich lezen als een haiku. Een compact, licht nostalgisch, droombeeld waar we via het landschap in de gedachten van het hoofdpersonage lijken mee te kijken. Met de titel 'team spirit' suggereert de kunstenaar misschien de noodzaak aan harmonie tussen mens en natuur. Wat ik met zekerheid weet is dat in het zorgvuldig samenbrengen van papiersnippers de kunstenaar een beeld heeft gemaakt dat kernachtig beeldend is.
Meer werk van Bram in de webgalerie:
BRUNO VAN DYCKE
STENEN
Olieverf, 30 x 40 cm
Bruno over zijn werk:
Dit schilderij maakt deel uit van een serie van vier werkjes. De steen vormt een thema dat me al jaren boeit en dat ik oppikte door stukken natuur, land en water te schilderen. Misschien is die fascinatie gegroeid uit een verlangen naar eenvoud, uit de noodzaak om te ontsnappen aan een wereld van overdaad en lelijkheid.
Ik zie de steen als een bijna sacrale vorm die je op vele manieren kan benaderen. Mijn schilderijen evolueren als improvisaties op die ‘eenvoudige’ vorm. Elk schilderij is slechts een stap in het proces naar een volgend schilderij.
Schilderen gaat voor mij vooral over verf, kleur, licht en donker. Over het schilderen zelf, dus en het zoeken naar een beeld waar je helemaal achter staat. Ik kan me helemaal verliezen in de geste van het schilderen.
Vaak doe ik ideeën op tijdens natuurwandelingen. Ik vind ook inspiratie in de dialoog met sterke kunst die balanceert op de grens van abstractie en figuratie, in muziek - van jazz tot Russische mystieke gezangen - en in impressies die onbelangrijk lijken, maar toch blijven kleven in de verf.
Philippe Van Cauteren:
Je kan dit stenenschilderij moeilijk een stilleven noemen. De steen lijkt bij Bruno Van Dycke slechts een aanleiding om met verf aan de slag te gaan. Hij probeert iets wat massief en hard is de speelse glans van het schilderen mee te geven. Het is een haast abstract schilderij. Bij een andere kadrering van het motief zou elke verwijzing naar het onderwerp verdwijnen. Het vastberaden herhalen van een zelfde element in verschillende doeken doet vermoeden dat de handeling en het plezier van het schilderen bij Bruno voorrang krijgen op het weergeven van iets tastbaars als een steen.
Meer werk van Bruno in de webgalerie:
