De toekomst loopt warm in het M HKA
Een grote stap naar een volwaardig Vlaams hedendaags kunstmuseum dat internationaal meedraait, dat staat het M HKA met deze heropening voor ogen. Dat doet het Antwerpse museum onder meer door vanaf nu een permanente basiscollectie te tonen. Uit de ruim 500 stukken kan je er werken bekijken van nationale en internationale kunstenaars uit de collectie, zowel hedendaagse helden als historische trekkers. De nieuwe look, mooie presentatie en mooie bibliotheek met leeszaal zorgen voor een warme kunstbeleving.
Die vernieuwing laat zich meteen bij het binnenkomen voelen. In de inkomruimte kan je op een interactieve videowall werken uit de collectie bekijken en visueel met elkaar linken. Maar de grote verrassing komt, wanneer je in onthaalruimte/leeszaal/bibliotheek terecht komt. Een warme, gezellige ontmoetingsruimte die het hart van het nieuwe museum moet vormen. Gehandtekend: Axel Vervoordt. Hij hertekende de herinrichting van het museum en nam daarbij architect Tatsuro Miki onder de arm. Vervoordt is ook bekend voor zijn tentoonstellingen tijdens de Biënnale van Venetië, waar hij een soortgelijke ruimte creëerde voor het tonen van hedendaagse kunst. Je kan in deze leeszaal boeken van zo’n 200 kunstenaars uit de collectie raadplegen. Naast boeken vind je er in de kasten werken uit de collectie. De beroemde maansculptuur van Paul Van Hoeydonck, bijvoorbeeld.
Ook nieuw én ook gratis te bezoeken: een permanente presentatie van topstukken uit de collectie van het M HKA. Kunstenaars die hier leven en werken, zoals Jef Geys, Panamarenko, Jan Fabre, Luc Tuymans, of Otobong Nkanga en kunstenaars die een relatie hebben met Vlaanderen, zoals Marlene Dumas, Jimmie Durham of Gordon Matta-Clark. Daarnaast zijn telkens twee tijdelijke collectiepresentaties te zien, die vanuit een bijzondere invalshoek de collectie bekijken.
Een verdieping hoger bevinden zich de tijdelijke tentoonstellingen. Het vernieuwde museum trapt af met ‘Een tijdelijk toekomsteninstituut’. Een groots opgezette expo die wil aanzetten om kritisch na te denken over wat komen gaat, in plaats van terug te blikken op hoe vorige generaties zich ‘de toekomst’ inbeeldden.
De expo koppelt de visie van vier futuristen aan presentaties van negen kunstenaars. In een opmerkelijk decor van Alexander Lee. Zijn werk bedekt zowat alle muren. Het brengt drie elementen van Oceanië samen: de zee zelf; het blad van de broodvruchtboom die vanuit Tahiti werd overgebracht naar de Caraïbische plantages als voedsel voor slaven en een atomaire paddenstoelwolk, als verwijzing naar testen met kernwapens.
De scenografie onderstreept de draai van het M HKA: weg van de koele white cube naar een warm kunstnest. Of dat bij elke expo een haalbare kaart is, zien we dit najaar al. Dan staat een grote tentoonstelling rond Joseph Beuys op het programma.
